Sevim Erdoğan Tezel’ İn Anısına

Ölüm kucaklasa da vakti geldiğinde bizi
Soğuktur, sarmalayan kolları yüreğimizi

Bir yıldız daha kaydı gökyüzünden
Işıltısı da beraberinde süzüldü….
................................Sevim Erdoğan Tezel
Zifir bir bilinmezlikle yüzleştirdi bizi

Kabullenmek zor gelse de elbet alışacağız,
Ama, o alışmalar birçok hüznü sarmalarken
Bedenlerde..
Ruhun üşümüşlüğünün biçare kalışını
Serecek gözler önüne..

Yarınların habercisi kim bilir,
Başka kimin göç ettiğini söyleyecek bize
Bilinmezlik ummanı öyle büyük ki
Çekiverir girdabına ansızın sessizce..

Bir yıldız daha kaydı gökyüzünden
Işıltısını da yüreğinde götürdü
..................................Sevim Erdoğan Tezel
Zifir bir bilinmezlikle yüzleştirdi bizi

Yüreklere bıraktığı ateş büyük bir acı,
Sönmesi mümkün değil,
Kor´a dönüşme sancısı, ölüme geç kalış telaşı..
Hasretin varlığı ile yumulsa da gözleri
Yüreğinin titreyişi ulaştı bizlere
Son bir bakış var sanki resminde
Özlem ve hasret evlatlarına,
Belki de yarınlarına
Burukluk ve öksüz düşleri bıraktı gitti.
Yeni çıkacaktı
Yetim kalan kitabı
Onun elinden imzasız alınacak duyguları
Mekânı cennet olan gül bahçesinde sessizce...

Bir yıldız daha kaydı gökyüzünden
Işıltısını da ruhunda götürdü
...................................Sevim Erdoğan Tezel
Zifir bir bilinmezlikle yüzleştirdi bizi
Hayatın acı gerçekliğinde...