Bazen hayat düşündüğümüz kadar kolay sunmaz istediklerimizi,biz beklentilerimize göre sundu sanırız...Güvenmek isteriz artık,'güven' der birisi, güveniriz beklediğimiz o olduğu için.Sevmek isteriz doya doya gönlümüzce,'sev' der birisi,severiz alabildiğine.Verici olmayı öğretmiştir hayat, hep veririz elimizde,avucumuzda,gönlümüzde ne varsa.Almak için haketmek isteriz, istemeyi onursuzluk sayarız.Kimilerine de hep almayı öğretmişlerdir.Vermeyi ödün vermek sanıp,sevgisini bile sakınır hale gelir. Vermeyi bilen ile almayı seven denk geldiğinde birbirine,veren taraf giderek eksilmeye başlar.Alan taraf ise eksilttiğini farketmeden almaya devam eder.İstediği herşey olmaktadır.Karşı tarafın tükendiğini farketmez vermeyi bilmediği için.Bir tutam sevgi,bir tutam ilgi,bir tutam da sohbet ilave ederek vermeyi bilse,karşısındaki artıp çoğalacak,daha çok verecektir.
Sonsuz mutluluk var mıdır bilmem ama sonsuz huzur vardır.Sadece kendini düşünmeden yaşamak huzur vericidir.Başkaları için attığın her adım sonsuz huzura attığın adımdır.Anlık tatminler için mükemmele yakını kaçırmak eksikliktir.Bazen tek bir hedefe kitlenip hareket eder,o hedefe giderken sevdiklerimizi unuttuğumuzu, ihmal ettiğimizi görmeyiz.Bir çiçek bile mutlu edebilecekken,hep yarınlara dair affettirme planları ile yine yine ve yine ihmal ederiz.Vaktimiz hep önemlidir,kaybedecek vaktimiz hiç yoktur ama geriye dönüp baktığımızda vaktimiz birilerini mutlu etmek için değil,para kazanmak,anlık mutluluklar için heba olup gitmiş,sevdiklerimiz bizi görmekten umudunu kesmiş,belki hastane köşesinde,belki huzur evinde belki de evde bizim sadece 5 dakikamızı kendilerine ayırmamızı bekliyordurlar.
Sabırlı olmak erdemdir ama sadece kendi istekleri doğrultusunda hareket eden birinin aramasını beklemek güzel geçebilecek zamanı boşa geçirmektir.Kişiliği oturmuş, ne istediğini bilen insan,ne kendini ne de karşısındakini yormayan ve manasız anlam karmaşasında boğmayandır.
Kan kokusu var ağzında
Gözler kan çanağı öfkeden
Dokunsam parça parçayım anında
Eser yok insan sevgisinden
Bana ne ise yanındaki kız kimse
Kıskanmasam sormam elbette
Bir deniz kabuğu buldum
Aklıma sen geldin ve gözlerin...
Yeni başlamıştı kalbim atmaya.
Deniz kabuğu o eşsiz güzellikteki
yuvasından ayrıldı, denizinden.
Sana hediye olacaktı,
Ekmeğim var, yarısı senin
Suyum ayrı gitmez, serin
Katığım var domates,zeytin
Hadi anlat nedir derdin
İçini çekme derin derin
Giden gider çevrilmez geri
Hadi çevirsene zamanı geri
Kalp kırık,yok artık tamiri
Gittiğin yerde kal, unut beni.
Tırnağımı bile emanet etmem sana
Gönül yanar yanar kavrulur
Aşık çeker çeker mest olur
Dert çekmek sevdalıya yol olur
Güzel elinden zehir bal olur
Yiğit bile aşkından lal olur
Göz süzmek on kelimeye eş olur...
İlk bugün görmedim seni
Ya da bugün aşık olmadım
Bu aşkın yolu çok önce çizilmişti
İşte bunu bugün anladım....
Kızgınlık, öfke, nefret akarken
Şişe geçirilmiş gibi çaresiz beynimden
Sanadır kalbimin haykırışı,
Gözlerimin ışığı dizlerimin çözük bağı
İçimdeki çırpınan kuş,
Dalgalı deniz gözlerim,
Sanadır kara gözlü efendim,
Yüz yıllık bin yıllık aşinalığım.
Yaşamak rüya görmek,
Rüya görmek yaşamak…
Belki gerçekleri görmek rüyada,
Belki rüya görmek ayakta.
Yaşamak bir oyun,
İnsanlar oyuncular,
Sevda kuşun kanadında
Kondu dudağıma
Şarkı yazdırdı şiir çağla çağla
Başroldeyiz bu hayat oyununda
Seviyorum seni ölene dek anlasana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!