Sevilmez mi? Şiiri - Hanifi Kara

SEVİLMEZ Mİ?

Meri keklik dağda, çalımla öter
Gül, çiçekle, çocuk; sevilmez mi hiç?
Ayrı kalsam her an, gözümde tüter
Gül, çiçekle, çocuk; sevilmez mi hiç?

Bu kuralı koyan, insan aklıdır
Sevgileri, gönüllerde saklıdır
Her birinin rengi, farklı farklıdır
Gül, çiçekle, çocuk; sevilmez mi hiç?

Kâinâtı, elvan çeşit boyarlar
Canlı/cansız, ne söylesen duyarlar
Çevresine güzel, koku yayarlar
Gül, çiçekle, çocuk; sevilmez mi hiç?

Mütevâzi ol da, yürüme dikçe
Yerini doldurmaz; ne altın, akçe
Biri gönül gülü, diğeri bahçe
Gül, çiçekle, çocuk; sevilmez mi hiç?

Gönüllere, gülfidanı dikerler
Öyle tatlılar ki, sanki şekerler
Kuzu gibi, keklik gibi sekerler
Gül, çiçekle, çocuk; sevilmez mi hiç?

Her şeyin küçüğü, sempatik olur
Sen sen ol kimseyi, gel üzme n’olur!
Kendin sevdirmeye, onlar yol bulur
Gül, çiçekle, çocuk; sevilmez mi hiç…?

28/05/’20
Hanifi KARA