Sevilmek Böyle Bir Şey

Zaten yetecekti bir sarılma.
Şakadan da olsa bir el tutma.
Verilen değeri gözlerle anlatma.
Zaten yetecekti...

Baştan ayağa özlem olmuşum.
Adımlarım yaklaştıkça
Bulunduğunu düşündüğüm yere doğru...
O ne saygıdır,
O ne hürmettir sana karşı sunduğu şu kalbin...
Daha düne kadar tahayyül edemezdim,
Karşılaşmaya dahi tenezzül dileyemezdim yüreğimden.
Ya şimdi...
Aylardır adını sayıkladığım ah çekerek,
Aylardır en çaresiz zamanlarımda aklıma düşen,
Yalnızlıktan gebermek üzereyken,
Sesine sarıldığım; sadece hatırlamak için...
Kıskanıyorum bile demenin yasak olduğu sen,
Aylardır olmayan sen.
Şimdi düşsel bir nezaketle varsın ha?

Bana kızamazsın şimdi yazıyorum diye.
Yasak etmedin bana bunu hiçbir zaman,
Ben yazma iznimi senden aldım her zaman.
Durdurmadın beni,
Susturamadın...
Denemedin bile...
Niye deneyesin ki...
Sevilmek böyle bir şey demek ki...