Sevilmeden Şiiri - Şiir Gibi

SEVİLMEDEN

Kalbime düştü adın, sustu bütün yollar,
Bir ben bildim seni, bir de suskun rüzgâr.
Kalsın yüreğimde ölümsüz aşklar,
Beni unutan, unutulmadan gitsin.

Geceyi deldim gözlerindeki ışıkla,
Ateşe döndüm bir tek senin bakışınla.
Kalsın ruhumda bu yangın, bu sırla,
Söylenmeyen söz, saklanmadan gitsin.

İçimde yankılanır bir deli çığlığı,
Sensizliği yazdım alnımın yazgısı.
Kalsın sende ömrümün ağırlığı,
Kapanmayan yara kanamadan gitsin.

Bir sevda uğruna deliye döndüm ben,
Yıkılsa da dünya, vazgeçmedim senden.
Kalsın kalbimde bu ölümsüz beden,
Sevilmeden, seven ölmeden gitsin.

Yüreğimde sen varsın, başka kimse değil,
Bir senle doğar gün, bir senle biter gece.
Kalsın ömrümde tek gerçek, tek sevgi,
Yalancı bahar çiçek açmadan gitsin.

Son sözüm budur; aşkın alnımda mühür,
Kalbim seninle dolu, ruhum sende bir ömür.
Kalsın bizde bu delilik, bu öykü,
Başlamayan düş, uyanmadan gitsin.

Küllerimden doğsam da, yine sana yanarım,
Her sabah isminde yeniden ağlarım.
Kalsın gönlümde bu sessiz feryadım,
Söylenmeyen son, yaşanmadan gitsin.

Gökyüzü şahidim, yıldızlar tek tek söner,
Her biri düşerken kalbim sana döner.
Kalsın sende bu hasretli heceler,
Gece sabaha varmadan gitsin.

Ve eğer gün gelir, yollar ayrı düşerse,
Her şey sustuğunda, kalbim hâlâ “sen” derse...
Kalsın bizde bu ölümsüz hevesle,
Ayrılık kapıdan girmeden gitsin.

şiir gibi_Delinin güncesi