Sevilen Şiiri - Zeynep Beşen

bekliyorum...
endişeyle korku arası,
Gelir mi bu kez,bu kez diye
her iki kapıda yüzüme vurulur sa ya

yokluğun gelmeyişin,
kapıları çalmaya isteksizim sevgili.

sevgili sevilen seni çok seviyor bu kalem,
içimde olmasaydı eğer Allah ın korkusu,
kasıp kavuracağım bir şehir olurdu,
içinde bulunduğun her şehir.

beni tutan bir el var,
ne dese doğru.
ondan zaten kırgınlığım,
kendi çaresizliğim,
bir şey yapamayışım.

yinede bekliyorum seni,
koynumda endişe bekleyerek,
korku avutarak,
bekliyorum işte.

Gelir mi bu gün diye,
gelir misin sevilen bu kez...

delirmemek için,
seni konuşmuyorum sevilen.
ne anne,ne arkadaş
ne duvar nede kendimle,
susmalar avutur beni sadece,
yada ben öyle zannetmeye çalışıyorum sadece.

bekliyorum seni sefa merve arasında,
arıyorum bir gün bulma umuduyla,
içimde seni unutmayacağım gerçeğiyle,
yaşaya bilirmiyim onu deniyorum.

bu kez
ve son kez
sevenden sevilene serzeniş değil bu,
sakın yanlış anlama beni
bu yazılanlar aldığım nefes verdiğim soluktur,,,
sadece...