Sevildiğini bil yeter Şiiri - Şah Ali Yaşar

Bir anlatabilsem sana
Ahh! Bir söyleyebilsem...
Dökebilsem içimi dökebildiğim kadar
Sürçmese dilim
Dolaşmasa kelimeler birbirine
Tüm cesaretimi üzerimde toplayabilsem
Kurtulurum belki bu sıkıntıdan
Düştüğüm bunalımdan...
Yok...Yok işte yapamam
Bekleme bunu benden
Özüm elvermez
Sözüm elvermez
Utanırım birkere
İki büklüm olurum karşında
Hep aynı kelimeleri çiğner dururum ağzımda
Nasıl desemlere cevaplar ararım
Titrer dudaklarım
Sesim de boğulur içimde
Ne dedim, ne anlattım
Anlayamazsın...
Renkten renge girer yüzüm
Kızarır, bozarırım
Terler süzülür yanaklarımdan
Sallanır bedenim
Bakarsın düşerim...
Şaşırırsın
O garip halime sıfatlar yakıştırırsın
Haklısın, sen de çok haklısın
Ama ne yapayım gülüm
Böyleyim işte
Ben de bir acayibim
Hissettiklerimi hissettiremem
Kendi dünyamda yaşatırım onları
Seninle, sensiz...
Gün gelir, kendimle dertleşir
Gün gelir otururum masa başına
Satır satır yazarım duygularımı
Birazcık olsun rahatlarım...
Şu kalem, şu kağıt gülüm
Çok şeyler biliyorlar benden
Çok sırlar gömdüm böyle boş kağıtlara...
Gün gelir seni de kaybederim
Yıkılırım
Yüreğim kanar
Yine de belli etmem kimseye
Dalar giderim hayaline...
Eller gibi de olamam gülüm
Birgün gitsen bile
Çıkarıp atamam sevgini
Diyorumya; dilimizde değil bizim sevgimiz
Yüreğimizde
Ölüm bile ayıramaz...
Belki gülersin şu söylediklerime
Ciddiye almazsın
Bu kadar sevildiğine inanmazsın
Ama tutkunum birkere
Fena kapılmışım
Ne kadar söyleyemiyorsam da
Hareketlerimden çıkar
Gözlerimden oku
Bakışlarımdan kap birşeyler
Anla artık halimden
Sen sevmesen bile
Sevildiğini bil yeter...