Sevilay Karaman Şiirleri - Şair Sevilay ...

Sevilay Karaman

nasıl unuturum o günü
sevimli ve z/arif ayrıntılarla doldururdum içimi
kente uzanan gerçek bir manzaram ve ağaçlarım vardı
kayalarda otlarım
yarıklarda büyümüş çiçeklerim ve
ve sen vardın gökyüzü gülü

Devamını Oku
Sevilay Karaman

Soğuk,kalabalık gelirse
Endişelenme
Her terinde farklı ömür
İnce düşer mücevhere.
Tanıdık bir yüz
Armağan,sargılı şeker.

Devamını Oku
Sevilay Karaman

nereye dökeyim bilyelerin itirazını?
arkamda klakson sesi ayağımı yalıyor.

___baskın ve sakin bir ıslaklık var içimde.___

çizimlerim kaç adım uzaklıkta

Devamını Oku
Sevilay Karaman

yıllar var hâlâ düşünürüm
dünyanın köşesi upuzun
çakal yağmuru kahkaha atar
yol yok
yordam ötede
düş çolak

Devamını Oku
Sevilay Karaman

Her birini öldürdüm

Evett

Evet ben öldürdüm

Devamını Oku
Sevilay Karaman

su bakiresi havalandı
karanlığa dair ne varsa at
kalbim Karadeniz’e dökülüyor
kağıttan gemiler yap


Devamını Oku
Sevilay Karaman

kuzum, Egehan
adım attığın her yerde
ayaklarının altına ellerini koyacak babanı görüyorum
yüz hatlarının kararlı,sevecen ve insan çizgilerinde


Devamını Oku
Sevilay Karaman

kırmızı pırıltılı,yeşil yapracıklı bir daldan
her bahar Anarkali açan duvardan
beklenmedik bir parlaklıktan
’günaydınım,nar çiçeğim,sevdiğim’diyen Fevzi Halıcı dan
ve eve bereket niyetine atılmış nar dan
güzelden

Devamını Oku
Sevilay Karaman

Dalgalar ne kadar inatçı
Hep tekrar.Tekrarlar
Bu gece seni kıskandırıyorum
Adı mangal
Adı balıklar

Devamını Oku
Sevilay Karaman

Tanrıların dağındayım bir başıma
Saçlarımdan üç yıldıza yol
Yola göz incilerim dökülüyor
Şırıl şırıl bir dere denize dönüşüyor
Ah! Oluyorum
Denize taş atıyorum

Devamını Oku