Sizde doğanın dilinden,
İnsanın bam telinden anlıyorsunuz...
Ne güzel...yaşama dair ne varsa....
Her şeyde sevgi yatıyor değilmi?
Özünde,varlığın,varlığında.
Sevgiyle bakarsan hep sevgi görüyorsun,
Ağacında,çiçeğinde,böceğinde,
Bir kuş sevgiyle kanatlanıyor,
Bir çiçek güneş ve suyla,havayla,
Sevgiyle buluşup açıyor,
Anne sevgiyle alıyor kollarına bebeğini,
Sevenler sevgiyle kucaklıyor sevdiklerini,
İnsan sevgiyle bakıyor,gülümsüyor yaşamlara...
sevgisiz kalmak ve hissetmek...
Bitiriyor tüm içten gülüşleri,
Sevgisiz,ümitsiz,havasız,
Nefessiz kalmamamız umuduyla.........
Kayıt Tarihi : 7.7.2015 17:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevgiye bakış açımı tüm yüreklerle bir olup anlatışımın içtenliği...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!