Sevgiyi Yaşamak Şiiri - Mefail Özbek

Gün doğar kızararak ufuktan.
Uyandırır tatlı, sabah uykusundan.
İnince bahçeye hissederim yaşadığımı,
Karanfil kokusundan.
Güller tomurcuk,
Eğmiş başını.
Görmeğe değer,
Yaprağındaki yaşını.
Ya bülbülün telaşını,çırpınışını.
Ben anladım galiba,
Neden haykırışını.
Gök mavisi, çimen yeşili,güneş kızılı
Sevmeye sebeptir bence her biri
Sevgilinin dizindeyken başın,
Güzeldir, gök yüzünde gezinti.
Yıldızları tutup indiresin gelir.
Sevgiliye mum yerine
Çekirge sesi ninni gelir insana
Madem öyle
Sevgiyi doya doya yaşasana.