Unutulmuş, aynı sevgide, bir elmanın iki yarısı olduğumuz unutulmuş.
Unutulmuş, aynı bedende dua olduğumuz. Unutulmuş, aynı ateşte köz olduğumuz. Unutulmuş, aynı yeşilden, maviden, dağdan, kuştan dolayı nasiplendiğimiz.
Unutulmuş, aynı oyunlar, mucizeler, ahlak ve kültürde yetiştiğimiz.
Unutulmuş, aynı gecenin örttüğü gökte çoban yıldızı olduğumuz.
Unutulmuş, aynı gelincikler, papatyalar, güllerin kokusunda güneşi doldurduğumuz.
Unutulmuş, aynı zamanda kalpten dua'da sessizce unutulmuş insan insanda.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
