Sevgiyi özledim…
Bir dalga sıçraması yaşar yüreğim
Çok ötelere atar beni rüzgâr, fırlatır adeta…
İçimde boğulan bir ruh yaşar ölümü…
Ve durgun nehirlere dökülürüm…
Ağlama yüreğim yorma sevgini
Etten bir duvar ördüm hayata artık
Bakmıyorum güneşin doğduğu güne
Karanlık tünellere girdi gözlerim…
Dehlizler sarar ruhumu prangalar tutar
Çıkamam istesem de dağların doruğuna
Soğuğun kırbacı saklamaz tenime
Yanarım bir ateşte içten içe tükenerek…
Yeşilin huzur veren rengini özledim
Mavinin özgürlüğünü şeffaf ruhunu
Bulutların yağmuru döküşünü
Ben aslında sevgiyi özledim yüreğime dökülen…
Oktay ÇEKAL
28.07.2012–18.36
Kayıt Tarihi : 19.8.2012 14:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!