Sevgiye Koşanlar Şiiri - Şenel Konuk

koşuyorum yakalamak için seni
kokunu alıyorum sen yoksun
tuttuğumu sanıyorum ellerim bomboş
karanlığa karışıyorsun
anlamsız geliyor
sokaklar, insanlar, ağaçlar,
hatta biliyormusun anne
sen olsan bile boş gelirdi
yaşadıklarımdan, yalnızlığımdan sonra
biliyormusun yalnızlığı çocuk düşüncelerle
başı boş özlem içinde
kalmayı
nereye baksam sevgiye aç
gözleri boş bakan çocuklar
kime kızayım anne kime sorayım hesabını
kime
seni bilmiyorum
söylemiyor kimse
sana kavuşamıyorum
boş kalan kalbimi dolduramıyorum
koşuyorum, koşuyorum, koşuyorum,
bulamıyorum seni
tutamıyorum ellerini
hayalini kurduğum güzel yüzünü
görmeden gidiyorum anne...