Sevgiye Dair Sureler II Şiiri - Faik Dan ...

içimdeki harflere annelik etmeden önce sadece bir yabancıydın
kirlenir diye içindeki beyazın
sahiline vuran gözlerimi her sabah sessizce yüreğinden topladım
dönüşsüz bir sürgüne gönderdim habersiz gözlerimden fırlayan bakışlarımı
Tanrı’nın yüzünden emanet alan gülümsemelerini
yalın bir fotoğraf karesi olarak ezberliyordu aklım
deliliğimin ayakuçlarına koştukça büyüyen bir yol çıkıyordu
bedenimden fırlayan kalbimin isteğine boyun eğdim
sevdim…

ellerim saçlarının ikliminden bir mevsim büyütüyordu
düşmeye hazır her yaprağına berrak bir suyla beslendi niyetim
uzanıpta tutamayacağım kadar uzak
kucakladığımda içime yaz getirecek kadar sıcaktın
gökten düşen her damla yağmur resmine benziyordu
topladım
içime çektim
büyüdüm
şimdi avuçlarımda seni yansıtan hayallerden bir göl biriktiriyorum

aynı sokağın tavanını öpüyordu her sabah nabızlarımızı hızlandıran adımlarımız
aynı yüreğe can veren bir rüzgarın ılık nefesinden içiyorduk
bütün cesur çocuklarımı topladığım bir zaman dilimi
dilimin alfabesinden sana dair sureler beliriyordu
tüm bayramların toplamıydı adın
Sevgi. dedin
sevgilim.dedim
sarıldım…

Ahh! dudaklarına ay vurunca yalnızlıkla öpüşen sevgili
güneş kadar boyum yok
dileklerin kapısı bir yıldız değil gözlerim
sen bana bir satır gel.ben sana bir ömür yazayım