Her gelen bir yara açtı içimizde
Sevgiye dair.
Umutlarım, mutluluklarım vardı
Bir ceviz kabuğunu doldurmayan.
Öyle uzun, uzadıya
Hiç bitmeyecek
Rüzgarla yelken açmadık
Altı üstü şuracıkta
İlk durakta inecektik
Bir gün kadar dahi uzun sürmedi sevinçlerim
Benim de vardı umutlarım, mutluluklarım
Bir ceviz kabuğunu doldurmayan.
Fazla geldik tartıya
Bir kilogram kadar dahi ağırlığımız olmamıştı oysa
İncinmesin diye bizden kilim
Parmak uçlarında yürüdük
Bir halı kadar değerimiz yokken üstelik.
Hani bir dokunsalar yüreğimize
Şeker şerbettik
Parmaklarını yerlerdi
Süs biberlerini, ciğerlerimize çalmadan önce.
Benim de vardı umutlarım, mutluluklarım
Hem de bir ceviz kabuğunu dahi doldurmayan.
Bir yanlışlık vardı bu işte
Bir yanlışlık vardı
Sevgiye dair
Bunca insan hata yapar mı
Demek ki, bizde vardı bir sevgisizlik.
Ta !... En derinlerde ulaşılmaz değildi kalbimiz
Bir bebeğin saf ve temiz çehresi gibi
Kaş çatılsa ağlar
Gözyaşı yanaklarımızda dururken daha
Tebessümlere kahkaha atardık.
Beceremedik
Beceremedik be mutlu olmayı
Umutlar
Umutlar desen
Yaklaştıkça hep ufuk çizgisinde olan
Delicesine severken
Sevilmeye dair
Demek ki bizde vardı bir sevgisizlik
Yoksa bunca insan canımızı yakar mı
Demek ki, demek ki bizde vardı bir yanlışlık.
Demek ki sevilmeye dair
Bizde vardı bir yanlışlık.
Kayıt Tarihi : 3.5.2024 16:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!