Sevgiye Açılmaz Şiiri - İsmail Türkmen

Yaralı bir yürekte buldun beni
Yaralarıma merhem sandım seni
Alıp yüreğime sevgini
Yar ettim.
Bir yar oldun bana
Göz yaşarlı durmaz oldu.
Göz pınarlarım, çağlayan oldu
Yaralı bir yürekte buldum beni
Yaralarıma merhem sandım seni.

Gecelerde elini tutacaktım
Mezarına ben koyacaktım
Sarılmamış sevgi ile saracaktım
Gözlerine sevgi ile bakacaktım
Gecelerime hüzün oldun,
Acı olup yüreğime doldun.
Yaralı bir yürekte buldun beni
Yaralarıma merhem sandım seni

Yaylarda açan ak benekli reyhandım
Ak papatyalarla yoldaşı idim
Esen rüzgârlarla konuşur
Ak güvercinlere yaren olurdum
Bahar güneşi sandım seni
Ak taçlarıma can sandım seni
Yaprakarıma sam oldun
Kökten saratıp kuruttun
Yaralı bir yürekte buldun beni
Yaralarıma merhem sandım seni,

Yaralı bir yürekte buldun beni
Yaralarıma merhem sandım seni
Sevgi ile gülümserdi gözlerim
Şen çıkardı dudağımdan sözlerim
Senden başkasını görmezdi gözlerim
Kan akıtır oldu özlerim
Gecelerden daha kara olsun günlerin
Bakışların hiç gülmesin dilerim
Sana kabir azabı olsun verdiklerim
Mahşerde yakandadır bil ellerim
Sevgiye açılmaz bir daha yüreğim