Demir bakışlı günlerin kahrından sıyrılıp
Sürgülü pişmanlıkların kapılarını kapattık
Nefesine sözcüklerimle sokuldum yine
Islak kavuşmaların dallarıydı güne asılan
Çırılçıplak bir dağlanış öyküsüydü vakit
Ekimin tozlu ormanlarında sevgiydi an
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim