Bir aydınlıktır gönlünde ışıldayan,
gözlerin karanlıkları delse de göremediğin.
Engin denizlere benzer sonsuzluğu hissettiğin
aramakla bulamazsın, ruhundadır, içine doğan.
bir çiçektir, tomurcuk,
birden açıverir, gecenin yarısında,
ya da kışın dondurucu soğuğunda.
Bir ateştir, bakarsın;
kar yağarken alevlenivermiş.
Bir çocuktur, gözlerin karşılaştığında
gözlerinde parıldayan.
Ruhu yanan aşık için
bir söz olur, dudaklarından akan,
gönül pınarının çağlayan soğuk suyu gibi.
Bir ana olur,
içine alacakmışcasına göğsüne bastırmış yavrusunu.
Bir gün bakarsın pencerendeki serçenin cıvıltısı,
diğer bir gün orkestranın tüm coşkusu,
bir duygu olur, dünyanı aydınlatan güneş gibi,
ya da bir kasırgadır, tayfundur,
ruhunun enginliklerinde coşan.
Küçücük bir fidedir, özenerek dikip kolladığın,
bakarsın, büyür serpilir çınar gibi,
sonsuzluğa uzanmak istercesine kök salmış.
Bir ılık duygu olur kalbine akan,
ya da içinde erir yok olursun,
kavuran sıcaklığıyla bir çöl.
Buldum sanırsın, yıllarca peşinden koşup serabın;
başını çevirirsin,
omuzundadır, sana bakmakta…
Mart 1987 Ankara
Mustafa Erdal GüzeldemirKayıt Tarihi : 22.11.2020 15:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!