Sen ey müjdecisi, hayatımda baharın,
Sen ırmakların en güzeli, Kevser’i rûyaların.
Sen anarken ciğerim sızlayan bir gül,
Sen tertemiz alınlarda, kaşlara değen kâkül.
Sen yeryüzüne yavaşça inen nazlı bir bulut,
Sen solmaya yüz tutmuş ruhumda bir umut.
Sen sevda yelkenini taşıyan rüzgâr,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta