Sen ey müjdecisi, hayatımda baharın,
Sen ırmakların en güzeli, Kevser’i rûyaların.
Sen anarken ciğerim sızlayan bir gül,
Sen tertemiz alınlarda, kaşlara değen kâkül.
Sen yeryüzüne yavaşça inen nazlı bir bulut,
Sen solmaya yüz tutmuş ruhumda bir umut.
Sen sevda yelkenini taşıyan rüzgâr,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta