Sen ey müjdecisi, hayatımda baharın,
Sen ırmakların en güzeli, Kevser’i rûyaların.
Sen anarken ciğerim sızlayan bir gül,
Sen tertemiz alınlarda, kaşlara değen kâkül.
Sen yeryüzüne yavaşça inen nazlı bir bulut,
Sen solmaya yüz tutmuş ruhumda bir umut.
Sen sevda yelkenini taşıyan rüzgâr,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta