Sen bana okyanusların engin sulardan kanat takmadan uçmasını ögrettin Nefes ihtiyacı duymdan insanların sevecen bakışlarına biblo sundun. Senin elinde renkler kullanılmadan yapılmır bir Wankong tablosuyum.Sen elinde hiçbir şeyi yazmayan deftere barkken ben ağladım.Sen yanımdayken yeni doğan bir bebeğe baktım.Nefes alırken sanki gelecegini tahmin eder gibiydi
Bülent ÖrnekliKayıt Tarihi : 18.8.2015 13:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!