Sevginin Dili Şiiri - Mehmet Cıngır

Kim demiş “sevginin dili yoktur”
Ağaçsız dal mı olur?
Dikensiz gül mü olur?
Arısız bal mı olur?
Yolcusuz yol mu olur?
Dilsiz sevgi mi olur?
Sevgisiz dil mi olur?

Kim demiş” sevginin dili yoktur”
Sevginin dili dağları delmektir.
Mecnun gibi çöllere düşmektir.
Kerem gibi yanmaktır.
Bazen bir dokunuş,
Bazen bir demet çiçek,
Bazen göz göze içten bir bakış,
Bazen kalpten kalbe uzanan bir yol,
Kalpten kalbe,gönülden gönüle
Çağlayan gibi,şiir gibi bir akıştır.

Kim demiş” sevginin dili yoktur “
Sevginin dili yine sevgidir,
Sevginin dili en sevgilidir.
Sevginin dili, gönüller sultanı
Sevgililer sevgilisidir.
Sevginin dili,sevgilinin dilidir.
evginin dili,iki cihanın gülüdür.

Sevginin dili Yunus’tur,
Sevginin dili Mevlana’dır,Şems’tir,
Kim demiş” sevginin dili yoktur”
Sevginin dili sevgide yanmak,
Sevgilide sönmektir.
Sevginin dili bir tebessüm,
Bir gülümsemektir.
Her sabah yeniden,yeniden sevmektir.

“Kim demiş sevginin dili yoktur”
Sevginin dili sevilendir,
Sevginin dili sevendir.
Sevelim mutlu olalım,
Umutlu olalım.
Sevginin dili,gönül yıkmak değil,
Gönüller yapmaktır.
Gönüller yapalım,
El ele verelim.
Yunus diliyle, Yunus gibi
Yunus’ça
“Sevelim sevilelim.”
Dünya malı,dünyada kalır.