İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
1967 yılının bir Kasım ayında doğmuşum.Dağpınar'ın çam havası pek iyiymiş hoşmuşta ben pek bir cılız doğmuşum.Anamın dördüncü çocuğu olmam da cabası babam belki ölür kalır diye sallamış muhtarda bir o kadar...Nüfusa 13 ay sonra kaydolmuşum....
Çocukluğum yoksulluk içinde geçti benim
Hiç bir zaman
yapma oyuncaklar süslemedi odamı,
Odamda olmadı hiç..
Yoktu pembe çiçeki karyolam,
yoktu ağlayan bebeğim,
olmadı hiç..
Fırfırlı,dantellielbisem,
yamalı ...
Kıvranıp duruyor ölümünü isyan eder gibi.
Beden acıları yürek acılarından üstün olduğunu anlıyor.
Ölümü Öylesine sabırlı, öylesine soğukkanlı bekliyorki
Oda ne balıkcı balığı yine engin sulara bırakır
Taki bir başka oltaya takılıncaya kadar özgür..muhsin yener