Bazen vahşet duyarız, sevgisinin uğruna,
Cehaletten hizmettir, şeytanın oyununa…
Cahil ki hiç sevemez, düşüncesi zalimdir,
Kalbi sevgi taşımaz, ölçüsü dengesizdir…
Sevgiler kalp kırdırmaz, seninkisi düşmanlık,
Topluma kötü örnek, Rab'bine isyankârlık…
Demek ki sevmiyorsun, seven kalp mi kırar?
Kendisini de kırmaz, şahsına vermez zarar…
Aşk ruhlardan gelen şey, zulme gerek kalmadan,
Ruhsuzların hiç değil, beklenir insanlardan…
(1996)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 26.1.2013 07:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!