Sevgimizi yüreğimiz doyursun

Sevgimizi yüreğimiz doyursun…

Yanıyorum sanki içimde kor alevin var
Sönmüyor ruhumda içten içe yangınlar
Dışım sensizliğin buzul dağı olmuş üşüyorum
Kirpiklerim donmuş ellerimi hissetmiyorum…
Dokunsun sıcaklığın tenime kendime getirsin
Mutluluğun imbat rüzgârları sokulsun yüreğime
Ayaklarımı senin adımların çeksin kokunu özledim
Sarılsın tenin tenime sarhoş etsin bakışların
Kördüğüm olsun hayat dokunamasın
Biz kalalım sevginin o sığ koyunda baş başa
Sevişmeler kıskansın bizim sevmelerimizi gördüğünde
Bir aşk doğsun gökyüzünde adı sen ben olsun
Bizi taşısın yağmur bulutları bereket olalım topraklara
Yeşilin kalbine yağalım beyaz papatyaların asiliğine
Özgürce yaşaşın yüreğimizde sevgi yaralanmasın
Dağlara yürüsün hayallerimiz şahikada buluşalım
Yamaçların rakımlarında kartal gözü olalım
Uçuşan şahinlerin gözlerinden bakalım dünyaya
Göç eden kuşlar gibi yalnızlığımızdan yüreklerimize uçalım
Yorgunluğumuzu bedenlerimiz dinlendirsin
Sevgimizi yüreğimiz doyursun bakışlarımız büyütsün…

Oktay ÇEKAL
11.07.2013-01.37