Sevgimin Şöminesi Şiiri - Gülçin Şahin

Gözlerini gözlerimde arama
Bir ılık mevsimde sakın ağlama
Gözlerime sor kiminle diye
Bir ateşe kiminle düştü diye....

Hayat gelip geçiyor
Gözlerdeki parıltılar kime karışıyor
Hergün bir sevinç,mutluluk hayal ederken
Neden insanlar yalnız kalıyor.

Kimin için insanlar ağlıyor
Kimin için aşkı,güle bağlıyor
Her geçen mevsim,kimin için ağlıyor

Solmuş fotoğraflar gülüyor hergün
Bir canlılık beklerken aniden
Yine sevgisiz yine yalnız kalıyor

Akşamın meltemi sarınca ortalığı
Ilık esen bir rüzgar,aynı bir ıslık gibi
Çağırıyor beni karşıdan aniden
Kalbimi okyanusla birleştiriyor.
Dalıyor derinlere,maviliklere
Gerçekle bütünleşiyor.

Gerçek dünyada incilerin boynuma dizildiği ve beni saran kırmızı gülüm
Benimle birlikte yaşıyor.
Mavilik ve kırmızılık
Hayatın gerçek yönü ve beni saran sevgimin şöminesi