Öğrenmenin yaşı yok demişlerdi
Öyleymiş
Öğrenmenin yaşı gerçekten yokmuş
Ve her şey okulda öğretilmiyormuş
Yaşarken öğreniliyormuş bazı şeyler
Ne kadar dua etsem azdır sana
Ne çok şey öğretmişsin meğer sen bana
Mesela yürek nasıl kanarmış
Kanı içine nasıl sessiz sessiz akarmış
Ne kadar teşekkür etsem azdır sana
Ne çok şey öğretmişsin bana
Mesele bir insanın dünyası nasıl dönermiş zindana
Okul sıralarında öğretilmiyormuş bazı bilmediklerin
En büyük öğretmenin olabiliyormuş can dediklerin
Ve Azrail gerek kalmadan alırmış canını sevdiklerin
Kansız yarasız parçalarmış kalbini can bildiklerin
Diri diri gömermiş mesela toprağa canına can verdiklerin
Hayatımın belki en büyük dersini senden aldım sevgili
Mesele gülen hiçbir göze güvenilmeyeceğini öğrettin bana
Menfaatlerin, çıkarların, paranın sevgiden üstün olduğunu
Ölene kadar seninleyim diyenlerin
Aslında bir yalan olduğunu
Kaderimsin sözünün palavra olduğunu
Sonsuzumsun diyenin, aslında sonun olduğunu
Bir hayatın nasıl solduğunu
Ne çok şey öğretmişsin bana sevgili
Tüm verilen sözlerin aslında hayal olduğunu
Yaşarken öğreniliyormuş okulda öğretilmeyenler
Sadece kandırmak içinmiş mesela yeminler
Sadece uyumak için değilmiş mesela geceler
Kimse görmesin diye gizli gizli ağlayabilirmiş insan
Çünkü karanlık gizlermiş gözyaşlarını
Ve örtermiş insanların sahte bakışlarını
Karanlıkta göremezmişinsan kahpe gülüşleri
Karanlığında sevdirdin bana sevgili
Ne çok şey varmış bilmediğim
Tek tek öğrendim senin sayende
Herkesin ikinci bir yüzü varmış görmediğim
Mesela bir insan nasıl sırtından vurulurmuş
Tek tek öğrendim sayende sevgili
Bir insan her gün günde kaç kere öldürmüş
Nasıl uykusuzluktan bir insanın gözü kan çanağına dönermiş
Sayende öğrendim sevgili okulda öğrenemediklerimi
Buda bu hayattan aldığım son ders olsun
O kadar çok şey öğrettin ki bana sevgili
Hakkım helaldir ama sevgim haram olsun
Kayıt Tarihi : 5.1.2025 04:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!