Sevgiliye Veda Şiiri - Cengizhan Gökdemir

Uzaklara gidiyorum bi' tanem!
Avuçlarımın içinde bir serçe gibi,
Nefesimle ısıtmak isterken pamuk yüreğini.
Şimdi senin hiç gitmediğin, gözlerinin görmedigi,

Rüzgarlarının uğultusunu duymadığın, yerlere gidiyorum.
Tüm bulutlar yüzünü andiracak,
Tüm mavilikler bana aşkımı hatırlatacak.
Kuşların neşeli şarkıları sesin olacak aşkım.

İçimi ısıtan bakışların, güneş olacak.
Dağlara çıkıp adını haykıracağım.
Yanında, bastığın yerlerden yürümeye çabalardım.
Şimdi adımlarım hep sana gelecek, uzaklarla inatlaşarak...

Bir papatyanın açışına sır verdim, çiçek yüzünü.
Kimseye söylemez tembihledim, susacakmış sorduklarında...
Bana kalan gelişlerinin hayali oldu geriye baktığımda.
Oysa senden alarak gitmek isterdim, tüm hüznünü.

Esen rüzgarın her nefesimde,
Saçlarını savurduğunu hayal edeceğim.
Her yıldızlı, ışıl ışıl gökyüzünde,
Gözlerine baktığımı bileceğim.