Menekşe Gülay - Sevgiliye Son Mektup-Den ...

Sabahları öpücüğün ve şiirlerinle uyanmak ne güzeldi. Bazen uyanır uyanmaz şarkılar dilinde, güne neşeyle başlardın. Sende ki pozitifliğe aşıktım. Gün geçtikçe aşkım korkunç bir sevgiye dönüştü. Hep gözümün önünde olmanı, ben den başka kimseyi düşünmemeni istedim. Evet kıskançlıklarımla üzdüm seni biliyorum. Ama çok seviyordum. Sen canım, diğer yarımdın. Aşıktım sana aşık bebeğim. Bir kadın en çok neye dayanamaz.. İlgisizliğe. Dolu dolu verilen aşk, sana uğrar uğramaz kayboluyordu hep. Yine gözyaşlarımla bir kenarda şaşkın vaziyette kalıyordum ben. Oysa hayatımı sana adamıştım. Tek güzellik sendin yaşamımda. Her yer, her şey seninle güzeldi. Gözyaşlarım durmuyor artık. Geçen senelere dönmek için neler vermezdim. Aşkı yaşayıp yaşattığımız güzel günlere..
Yüreğimde ki aşkı öldürdün belki. Ama sana olan sevgim ölmeyecek hiçbir zaman. Ben seversem adam gibi severim. Sevgim için canımı koyarım ortaya. Hani anımsıyor musun adada oturmuştuk bir çay bahçesinde.. Öyle güzel bakıyordun ki aşkla. Gözlerine hayran olmuştum o an. Benim olacaktın inanıyordum buna. Ve aşkımız hiç bitmeyecekti.
Çünkü gelip geçen aşklara meydan okumuştu bizim aşkımız. Kadınındım, çiçeğindim senin. Nerde güzel sözlerin.. Maziye mi gömeceksin bu güzel sözleri.. Sensizliği ben seçmedim. Yalnızlığı ise hiç istemedim. Ama seninle hayatım yalnız ve sensizdi her zaman. Sensizliğe katlandım, yokluğun daha da zor olacak belki. Ama sular neleri alıp götürmüyor ki. İçimde ki yara da birgün kapanacak elbet.
Menekşe hassastır, dalından koparsa solar. Senin için solmayacağım. Beddua da etmeyeceğim. Çünkü sevdiğime hiçbir zaman beddua edemem. İlk aşkım ve ilk sevdiğimdin. Ömrümce aşktan korktum. Aşk acısından korktum. Belki bir gün bu sevgi de bitecek. Ama hiçbir zaman anılardan silinmeyecek.

Sen bir güldün kokladım çektim içime.
Doya doya bir ömür geçti hep sevgiyle.