Kırk yıllık sevdamız bir anda bitti
Gönül çiçeklerim kurudu gitti
Çaresiz haldeyim umudum bitti
İflaf olmam artık ölür giderim
Nasıl düştüm anam dermansız derde
Çektir sen odama bir kara perde
Çekeyim derdimi kimsesiz yerde
Beni görüp düşmanlarım gülmesin
Hekime gerek yok dermansız derdim
Vefasız insana ömrümü verdim
Gelsin görsün beni ne hale geldim
Sevincinden zil takarak oynasın
Artık kurtulamam yoktur ilacım
Ağlamasın anam bacım gardaşım
Yas tutmasın beni seven dostlarım
Ben fani dünyadan Hakka gidiyom
O vefasız cenazeme gelmesin
Varsa hakkı onda helal etmesin
Bu iki cihanda yüzü gülmesin
Yansın cehennemde külü savrulsun
Teyfikiyem ben gidiyom dünyadan
Uyanmadı o vefasız rüyadan
Benim tek dileğim Yüce Mevladan
Kavuşsun sevenler ayrı kalmasın
Ben yandım aşk için kimse yanmasın
Kayıt Tarihi : 15.8.2012 08:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!