Yalnızlık üstüme çökünce eksikliğini daha çok hissediyorum.
Özlemini bu kadar hissederken, belkide sana hiç bir zaman kavuşamıyacağımın düşüncesi daha da canımı yakıyor.
Gelişini hayal ediyorum kimi zaman.
Gelmelerin her zaman huzur veriyor bana.
Hayal olsa bile.
Mutsuzluğu bu kadar yakından tanırken, bu kadar çok örneğini görmüşken benim mutlu olabileceğime inanmıyorum.
Senin gerçekten geleceğine inanmıyorum.
Içimdeki umut çok derinde olsa bile var olduğunu biliyorum.
Zaman zaman gösteriyor kendini bana.
Her yerde seni arıyorum, her insanda seni bulduğumu sanıyorum.
Seni bulmak neden bu kadar zor?
Sana ihtiyacımın olduğunu görmüyor musun?
Neden bu kadar çaresizken, bu kadar umutsuzken yüzünü bana göstermiyorsun? Neden gözgöre göre beni umutsuzluğa itiyorsun, neden mutsuz olmama izin veriyorsun?
Sana ihtiyacım var, sevgine ihtiyacım var.
Kollarına ihtiyacım var, sar beni, koru beni.
Unuttur bana bütün üzüntülerimi.
Seni bekliyorum her gün ve her gece.
Sana sesleniyorum sessizliğimde.
Seni yaşıyorum yalnızlığımda.
Olurda bir gün gelirsin diye, yolunu bekliyorum çaresizce..
Nisa DenizKayıt Tarihi : 11.1.2010 00:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nisa Deniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/11/sevgiliye-sitem-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!