Anladım ki gözlerden ırak olan, ırak olurmuş gönülden
Türlü bahanelerle avuttun sanki, engelledin seni görmemi
Uzadıkça zaman; unutulmuşum, eser kalmamış sevginden
Arama artık, acımasın yanan yüreğim duydukça sesini
Ayrılamıyorsun bir türlü memleketinden sevdiklerinden
Doğruya! Bana olan sevgin doğuştan değil, oldu sonradan
Belki de bilerek gönderdin, amacın; yavaş yavaş unutmaktı
Bilesin’ki; bu olanlar, bu tavrın beni taa, derinden yıktı
Senin sevgin benim ki kadar derin değilmiş
Ayrılığımız; sendeki beni çoktan unutturmuş
Belki de ağlamaklı sesim, seni hep güldürmüş
Zararı yok; hep acı çektim; kaderim buymuş
Geldiğim günden beri hep huzursuzdum
Sıkıntılar basıyordu, hiç rahat değildim
İçime doğuyordu; böyle olacağını biliyordum
Bu düşünceyle her gün öldüm, öldüm dirildim
Ağrılarımdan çok, senin belirsizliğin yaktı bedenimi
Arama artık, unutamasam da sessiz yaşayayım kederimi
Sadece sen değil, kendimde bilmedim,; kendi değerimi
Arama artık, daha fazla acımasın yüreğim; duydukça sesini.
Kayıt Tarihi : 26.3.2008 20:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!