Güneşim, ayım ve yıldızlarım,
Umudum ve ışığım,
Nergisim, saklı bahçem.
Denizim, hazinem ve kalbim...
Gözlerim açılsa; baharlarımın kuş cıvıltısı sesine,
Saçların göğsüme serilse, baksam yıldız ışıltısı gözlerine.
Ellerimle sevsem ılık nefesini,
Kalır orada sarardım kalbini.
Uyandı! Hayalinin toz pembe sıcaklığı
Gerçeklerimin katran karası ayazına.
İçimde yakan çöl yangını.
Soldu, kül oldu dudağımda ki gonca.
Bilmezsin; ezer sırtını dönüp gidişlerin,
Kanatır bakışlarında ki öfke,
Gittiğinde kalır kalbimde ayak izlerin,
O an zamanı öldürebilsem keşke.
Umutsuzca sevmek nedir, bilir misin?
Kuyunun dibinden gökyüzüne bakmak...
Benim en güzel manzaram sensin,
Anlatsana, neye benzer gökyüzü olmak?
Çıkamıyorum, kuyularca derin hüznüm.
Uçamıyorum sevgine kanatlarım kırık,
Her defasında daha derin düşüşüm,
Buz kesilen ellerim tutmuyor artık.
Onsuzda seni sevebileceğimi bilseydim,
Yaralarına merhem olacak diye tatlı şefkati,
Göğsümden çıkarır bırakırdım,
Sahibinin küçük, beyaz ellerine yüreğimi.
Kayıt Tarihi : 11.1.2024 13:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!