Sevgiliye Mektup Şiiri - Ahmet Zekai Yıldız

Ne bahar eski bahar bundan sonra,
Ne de senin gibi kokar çiçekler.

Gittiğin günden beri kalp/sızım
Nefes alıyorum hepsi o kadar.

1950 model cinemeccanicadan
Sararmış yırtık perdelere yansıtılan
Titrek, siyah-beyaz film kareleri gibi
Bulanık, uzak anılarımız geçiyor gözlerimden.
Gözlerimi seni ilk gördüğümde kaybetmiştim zaten.
Sesine hasret kulaklarım sağır tüm seslere.

Biliyorum.
Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak.
Çırpınışlarım boşuna.
Ah o sağanak kaprislerin,
Örneğin gelmeyişin
Ve ya yalandan da olsa
Bir merhaba demeyişin, terörüm oldu.
Beni katlettin.

Ölüm,
İntihar ağacı gibi hep başımın üstünde.
Sinirlerim başkaldırmış başıma.
Tansiyon hiper.
Yaşama sevimcime pusular kuruyor bedenim,
Habire habire..

Gündüzler yetmedi bu gerilime.
Geceler seri katilim.
Şimdilerde ölüp ölüp diriliyorum.
Ne yapabilirim, elimde değil.
Mutsuzum anlayacağın.
Sen mutlu kal sevgilim.