Sevgiliye Mektup Şiiri - İsa Erkol

Bir sevdanın doğduğu memleketteyim
Sevdamızın doğduğu yerde
Nerdesin gönül çiçeğim özlemekteyim
sensizlikten düştüm bu anlatılmaz derde

Geceler vefasız oldu sen gidince buradan
Kalemim yazmaz oldu vazgeçti satırdan
Gözüm dinmez oldu geçti hatırdan
Unutamadım işte, dön artık bana

Kanayan yaramı saranım da yok
Bir gün olsun gelip soranım da yok
Sensiz yaşamanın faydası da yok
Alışamadım sevdiğim gel artık bana

Düşman oldu şiir yazdığım defterim
Bitmiyor derdim bitmiyor kederim
Ben bu sıkıntıyı senin için çekerim
Ne olur sevgilim dön artık bana

Deli diye mahkemeye çektiler beni
Sen yerine verdiler beyaz kefeni
Ölmek istedim görmedim seni
Son arzum sevgilim dön artık bana

Azrail peşimden ayrılmaz oldu
Sensizlikten bedenim artık yoruldu
İdam sehpasında son arzum soruldu
Ben ölmeden sevgilim dön artık bana