Zaman!
Zaman nasılda ilerliyor bildik rotasında değil mi? Bir gün daha sensiz bitti bana aldırmadan.
Artık, gözlerimden utanıyorsam bu yüzdendir.
Gece!
Yine kendimle kaldığım binlerce gecelerden biri. Gülümsemeleri karanlıkta yitip giden.Bütün
Aynalar kendiliğinden kırılmış; yalnızca sağır duvarlarda senin dalga dalga hayalin. Kim bilir kaçıncı kez sana seni ve kendimi yazıyorum.
Adına umut dediğim aldanışlar bazen yitsede, sevenler; gizli bir umudu yinede taşırlarmış.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
