Yağmurun kırmızı yağmasını bekleyemezdim artık…
O kadar severken seni bu çok zor olurdu.
Nedenini bana sormamalıydın! Çünkü nedenini bende bilmiyordum.
Damarlarımda ki kan sıkışmış artık durmuş akmıyor içime…
İnsanın kendi kanı üşütebilir miydi bu kadar kendisini
Beklide tek sorunum zamanla idi.
Zamansız sevmiştim seni
Ve tüm zamanların en büyük aşkı ile…
Kelimeler suskunluğa götürüyordu beni!
Sen benim kar çiçeğim olamazdın
Çünkü kar çiçeği görmemiştim hiç…
Ama senin gözlerin hep aklımın ince sınırlarında…
Tutku değildi bu!
Ama aşk değil!
Çünkü tüm zamanları tüketmiştik biz
Biz zamansız sevmiştik…
Tükenmez kalemlerle yazmıştık duygularımızı
Tüketmemek için zamanı…
Hâlbuki zaman tükenmişti
Tek bildiğim tükenmez kalemle yazdığımız duygularımızdı…
Satırlar boş kalmıştı
Hücrelerim kan ile sıkışmıştı
Sen yoktun marmaranın bu kısmında
Beklide kalbimin her kısmındaydın…
Artık hücrelerim duruyor
Gözlerim yavaş, yavaş kapanıyor
Yo hayır ölmüyorum
Sadece seni rüyalarımda görmeye gidiyorum özlediğim…
Ömer KÜÇÜKKAYA
03.02.2008
saat 22:50
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 22:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!