Sevgilim, ben geldim…
Kalbimin çığlığına ulaşabilesin diye geldim,
Sessizliğimi, üzüntümü anla; başkası anlamasın diye geldim.
Kafesten salınmış yaralı bir kuş gibiyim, yaralarımı sar diye geldim.
Ağır ağır içime dolan nefesinle iyileşeyim diye geldim.
Sevgilim, parmak uçlarımdan öp beni diye geldim.
Gecenin içinde bir yıldız gibi kayarak geldim,
Sana uzanan yolların suskunluğunda adımlarımı bırakarak geldim.
Sevdanın ateşinde kül olmuş ruhum,
Avuçlarının içinde yeniden doğsun diye geldim.
Düşlerime dokun, dokun ki uykusuz kalmasın diye geldim.
Yüreğinin kıyısına vurup yeniden dalga olmak için geldim.
Sevgilim, ben geldim…
Sana geldim sevgilim,
Yorgun düşen ruhumu sende dinlendirmeye geldim.
Bir sen vardın bana ışık,
Gidecek başka yerim yoktu, sana geldim.
Sana geldim sevgilim,
Çünkü sensiz hiçbir yer evim değildi.
Evimsin diye sana geldim.
Tüm acıları, özlemleri geride bırakarak geldim.
Yanında aşktan başka her şeye lâl olmaya geldim.
Kendimden kaçarak değil, kendime yani sana gelerek geldim.
Sana geldim sevgilim.
Gözlerimdeki yorgunluğa, dudaklarımdaki suskunluğa dokun diye geldim.
Sende huzur bulmak için geldim; her şey sende tamam olsun diye
Gölgenin en karanlık yerinde bile senin ışığınla aydınlanmak için geldim,
Ben geldim sevgilim…
yalnızca sana, yalnızca sende kalmak için geldim.
Sevgilim, ben geldim.
Kiyaz
Kiyaz Arzu KılınçKayıt Tarihi : 6.1.2025 09:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!