Bu gün sen mi seslendin bana
Güneşinle esişinle ruhumu aydınlatan sabaha
Gözlerimi kapatıp etrafa baktığımda
Her yerde seni gördüm
Bulutta,yağmurda ağaç da ve doğada
Hep senin kokunu duydum
Sanki su idin içtim, içtim doyamadım
Nedendir bilmem ama
Sadece senin gölgende uyanırdım
Uyudum
Kitaplar da şiirlerimizi okurdum
Hep okudum
Bütün bunları yaparken sen yorgun
Yatağında yatıyordun
Ben söyledikçe de ağlıyordun
Hayır ağlayamıyordun bile sadece hıçkırıyordun
Sen
Duygu yüklü idin
Sende bende sonsuz sevdiğinim
Artık bu yalan dünyada
Değil mi?
Sevgilim
Bahattin Tonbul
29.4.2010
Kayıt Tarihi : 12.5.2010 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevdiğime sesleniş özlem
KUTLUYORUM
TÜM YORUMLAR (1)