Gece olunca bir hasret ki oturuyor
gönlümün ta orta yerine
Batırıyor hançerini kalbimin en derinine
Nefesim kesiliyor birden başlıyor türlü işkence
Hayalin sarıyor etrafı,
Karanlıklarda kalıyor gözlerim,
Yok ki sensiz ışık saçan pencerem
Varlığın ısıtıyor birden zemheride donmuş hislerimi
Çözülüyor sıcaklığında yaşıyorum en özelini
Ellerimin ellerine dokunduğumdaki terlemelerini
Hatırlatıyor gecenin en mahrem yeri
Sessizlik...
Sensizlikle eş değer...
Gecenin içinde saklı bilmediğim bir yer...
Arıyorum sana ulaşmanın yollarını
Yollarında dikenlerin acıtıyor can yanımı...
Gecenin karasında beyazına sevdam
Beynimle değil kalbimle kavgam
Bilmediğim bir hissiyatta yenik düştüm inan
Mağlubiyetine sevinen bilmem nasıl bir insan...
Her gece tereddütsüz aynı nakarat
İhtimal dahilinde mi mutlu bir hayat
Seni sensiz yaşamak daha ne kadar sürecek heyhattt....
Celladım ol gel, kabulümde son kıraat...
İlknur Topaloğlu
Kayıt Tarihi : 29.9.2024 16:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!