Sevgilim Şiiri - Hanifi Göl

Bir şafak matemiydi gözlerin
Ufka bakar dolardı sözlerin
Sırtını dönüp gitmeseydin sevgilim
Aşkımızın meyvesi olurdu
O candan sözlerin

Şimdi unutabilir misin beni
Şafakladığımız o geceleri
Bir kenara koyup terk etmeseydin beni
Mutlu bir yuvamız olurdu sevgilim

Kimse beklemezdi seni
Seni beklediğim gibi
Başkası sever miydi seni
Benim sevdiğim gibi

Bak yine gün gün bitti sevgilim
Saatler eskidi yine sensizim
Unut demeyeceğim sana beni
Çünkü ben seni unutamazdım sevgilim

Belki bir gün çıkarsın karşıma
Bütün pişmanlığını alırsın heybene
Ben hakkımı sana helal ettim
Bu dünyada karşıma çıktın
Hak dünya da karşıma çıkma diye

Öyle uzaklara daldı ki gözlerim
Geceler viran oldu yolunu gözlerim
Bir de bakmışsın buğlanmış sözlerim
Bir kenara bırakıp neden gittin sevgilim

Alaca karanlıklarda kaldım
Şu ömrümü sana adadım
Bütün özlemim sanadır candan
Yaktın canımı düş artık yakamdan