Sevgilim Şiiri - Erhan Turan

Bak bir gün daha geçti sensiz,

Sensizliğin her saniyesi içimi katman katman sardığın-
dan sen bihaberken...

Ve bir gece daha karanlığını sürdü üstüme.
Bir yıldız daha kaydı sevgilim,
Ben seni dilemeye yine geç kalırken...
Senin sevgin ruhumu çepeçevre sarmışken,
En çok ne zoruma gidiyor biliyor musun?
Bir kere bile olsun sana çekinmeden sevgilim diyemedim.
Diyemedim, her saniyeme seni ilmik ilmik işlemişken.
Bir kez bile olsun sana seni seviyorum diyemedim.
Kalbimin feryadını dile getirmeye cesaret edemedim,
Her feryadım içimde yeni bir yara açmakla meşgulken...
Sana söyleyeceğim bütün kelimeleri,
Bir ansiklopedi hâline getirip boğazımda düğümlerken...
Yedi temiz suyla yıkıyordum, düğümlerden kopup gelen
her bir kelimeyi.
Ve yedi ayrı terazide tartıyordum sana sunduğum her bir
cümleyi,

Bunu yaparken, neler çektiğimin sen zerre kadar farkın-
da değilken...

Seni anlatmaya bütün şiirlerin yetersiz kaldığını anlata-
madım bir türlü sana,

Sen her seferinde sana şiir yazmamı isterken...

Ve sana yazdığım her şiirde, şiirin olmayı dilemeyi bile
cesaret edemedim,
Her gün bir mızrak gibi içime saplanıyorken...

Ve kalbimin çığlıkları çınlatmaya devam ediyordu aklı-
mın sokaklarını,

Ben sana bir kere bile sevgilim diyemezken...
Pılımı pırtımı toplayıp her geceyi sabahlarken kapında,
Tutardın elimi sanki, çıkardık seninle bulutların ardına,
Başın omzumda duruyor hâldeyken...
Uzanırdım sere serpe en beyaz bulutun üstüne.
Sen de yanımda uzanıp benimle yıldızları seyre dalarken,
Boynumu büküp bir kere bile olsun rüyana girmek için
sıramı bekliyorum her gece.
Ve senden gelecek bir tebessüme muhtacım her saniye,
Sen bunların zerre kadar farkında değilken...
Ve bir gece daha karanlığını sürdü üstüme sevgilim.
Bir sabah daha gözlüyor yolumu bütün yorgunluğuyla,
Ben sana bir kere bile olsun,
Bir kere bile olsun sevgilim diyemezken...