Dünyanın düzeni bozulmuş gitmiş
Tükenmiş dostluklar, saygı kalmamış
Nerede insanlık, kaybolup bitmiş
Sönmüş bütün aşklar, sevgi kalmamış
Gönül dünyamızın saati durmuş
Bütün hatıralar bir bir kaybolmuş
Bülbüller şakımaz, gül açmaz olmuş
Solmuş tüm çiçekler, rengi kalmamış
Yüzüne hiç bakmaz selam verince
Hemen yüzü güler, işi düşünce
Bu nasıl kardeşlik, nasıl işkence
Sevenin dostuna dengi kalmamış
Yalana karışmış sevdalı gözler
Dünya hasret kalır, doğruyu özler
Kalemler kırılmış, bitmiş tüm sözler
Kitaba yazacak yazı kalmamış
Gözyaşı sel olmuş, yüzler gülmüyor
Boşa koysan dolmaz, dolu almıyor
Menfaat olmadan iş yürümüyor
Dostun arkadaşa nazı kalmamış
Sevinçle yaşarken seneyi ayı
Mutluluk götürmüş dünyadan payı
Üzüntü ve keder sarmış dünyayı
Artık çekilecek çile kalmamış
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 11:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!