Bir gülün dikenleri gibiydik sevgilim
sen battıkça ben yanardım
Yüreğimden akan gözyaşlarıydı damlayan yaralarıma
Sen benim kanayan yaralarımdın sevgilim
Bahar gelince iyileşirdi sensizliğim
Oysa kaç bahar gelip geçmişti de
Böylesine iyileşmemişti yalnızlığım
Bakışların, ellerin, yaşanmışlıkların
Kokusunda hissederdim güllerin....
Kayıt Tarihi : 8.5.2015 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!