Sevgilim Şiiri - Erhan Nar

Vazgeçtim sevgilim,
Seni terk edeceğim…
Bunca yıllık maziyi,
Yıkıp atacağım.

Aşkımdın, canımdın,
Her şeyimdin sen,
Yollarda yoldaşım,
Sırlarda sırdaşımdın.
Dertlendim sana geldim,
Sevindim sana geldim.
Nefesim sen oldun,
Seni kalbime koydum.
Sana iftira attılar!
Ben inanmadım.
Beni kandıramadılar,
Çünkü seni çok sevdim.

Kendi içimi dinlemek
İkimizinde sonu oldu.
Oradan bir çok ses geliyordu.
Bağırarak hep birden isyan ediyorlardı.

Önceleri ben dinlemedim
Dinlemedikçe de sesler yükseliyordu.
Yeter artık,yeter artık,
Duman içinde kaybolduk,
Ziftler içinde yüzüyorduk,
Diyorlardı bana.

Akşam geldiğimde,
Yine sohbet etmek istedim.
Çaldım kapısını dostumun,
Zar zor açıldı kapı…

Elleri ayakları titriyordu,
Nedir bu halin dedim,
Sensin sebep!
Beni bu hale getiren dedi.

Baktım yüzüne şaşkın şaşkın!
Bak dedi bana bağırarak!

Senin o çok sevdiğin,
Yanından hiç ayırmadığın,
Sigaram dediğin dostun var ya…
İşte senden habersiz,
Bizi bu hale getiriyor.

Meğer sen neymişsin be yılan,
Dışın hoş güzel için tamamen yalan.
Onlar benim dostlarım,
Kalbim ciğelerim kanım,
Ben onlarsız ne yaparım,
Seninle bile onlar için yaşarım.

Katranlarınla dostlarımın kanında,
Gezerken hiçmi utanmadın.
Hep bana kazık attın ama doymadın,
Dostlarımı öldürdün şimdi sıradayım.
Asla hayır,
Seni artık hiç sevmiyorum,
Senden iğreniyorum,
Nefret ediyorum.

Allı kırmızılı paketlerini gördükçe,
Ciğerlerimde duran,
Sümüklü katranlarını hatırlıyorum,
Seni terk ediyorum.