Sevgilim Şiiri - Erdal Yalçın

ceylan gözlerin bir kurt kapanıydı gönlüme sevgilim...
gittiğini mi sanıyorsun sen?
ya bende kalan ne? ...

gidişin aslında bende kalışın
beynimde yankılanan çığlığın...
unutamadım bağışla,
kalbimden vurdum kendimi...

öksüz ellerim,
dillerim lal...
zılgıtlarım kendime hüzünlü,
keder ekiyorum anılarımızın bahçelerine...
kucağım sana özlem
affet bu yüzden konuşmalarım bilinçsiz...
bu yüzden öfkem bir hortum...

bağışla beni kaçak sevgilim...!
bitkin bir şarkı söyledim,
geride bıraktığın enkazına...
hüznümü işledim nakış nakış
bir de güzelliğini zifir gözlerinin...

söndüremiyor hiç bir azgın su yangınlarımı...
şu zula izlerinin hatırına,
her gün yeniden yeşerttiğim, yaşanmışlıkların hatırına,
yeni günde yeşeren sevdaların başı için,
nedensiz yere asılan sevdamız hatırına
zemheride serin bir munzur gibi
düş yüreğime sevgilim.