Sevgilim... Şiiri - Ali Efeoğlu

Ne kadar çok severdin sevgilim
Sicim gibi yağan yağmurun altında dolaşmayı
Mantonun yakasını yukarı kaldırıp,saçlarını rüzgara bırakarak
Mutluluk denen,sevgi denen o güzel şeyi benimle paylaşmayı

Sevgilim,yağan yağmurun altında sokağımızı yine dolaştım
Kalbim sana gelmek isterken nafile,başka yöne ulaştım
Zehirli bir ok oldu deşti bağrımı,ayrılığın verdiği acı
Hüzün,ızdırap dolu gönlümle yağmurlu yollarda sensiz kaldım

Serseri bir mayın gibi dolaştıktan sonra o çok sevdiğin yağmurda
Sen varken evimiz yuvamız olan o dört duvara,istemeyerek geri döndüm
Ağır ağır tırmandım o gıcırdayan tahta merdivenleri
Kapıyı açtım girdim, evimiz yine bomboştu,sen yine yoktun

Neden beni bu kadar etkiledi senden ayrı bir yaşam
Ne idi sende olan,başka kadınlarda bulamadığım o aşk-ı muazzam
Hala anlayabilmiş değilim,hala kötü bir rüyada gibiyim
Sevgilim ne ise o,al götür,kurtar beni bu çektiğim azaptan

4.Ocak.2002.,İzmir
Ali Efeoğlu