Sevgilim..., Şiiri - İbrahim Aydın 2

Biz Yasin suresinin kaçıncı sayfada olduğunu çok iyi bilen adamlarız sevgilim.
Çünkü zor zamanımız da Yasin okuyarak Yasin’in rabbin den yardım isteyen adamlarız. Okumak deyince “ikra” deyince nur dağında bir başlangıç gelir aklımıza, kap karanlık hırayı nurla aydınlatan cibrili emin gelir aklımıza, Efendimiz Sultanı Resul Muhammedenül Mustafa gelir aklımıza Allah gelir aklımıza. Ve imkânsız denilen her şeyde bile bir ümidimiz vardır. Hasta annemizin bi anda iyileşeceğini ümit ederiz mesela. Ayasofya’nın bir gün ibadete açılacağını ümit ederiz. Yâda İstanbullun muhtelif semtlerinin birinde bir nisan yağmurunda ansızın seninle karşılaşabilmeyi ümit ederiz. Kubbe tüs sahara nın, mescidi aksanın, Kudüsün kurtulmasını ümit ederiz. Çünkü ümit kesmenin günah bir şey olduğunu biliriz. Kapitalizmi sevmeyiz milli görüşçü ağabeylerimiz kapitalizmin kötü bir şey olduğunu söylüyorlar. Bu yüzden “ Karl Marx’la” aramız yoktur. İbrahim tekneci ve ben milli görüşçü ağabeylerimizin bu ülkenin kalbi ve vicdanı olduğunu düşünüyoruz. Çünkü onlar Somali de kilerin aç olmasından rahatsız olurlar bu yüzden geceleri uyuyamazlar sabah işe giderken gözleri kıp kırmızı kesilir onların. Çünkü buhariyi bilirler tirmiziyi bilirler hadis bilirler onlar “ Komşusu açken tok yatanın bizden olmadığını bilirler”. Hiçbir zulme seyirci kalamazlar onlar bir yerlerde bir Müslüman’ın canı yansa çağlayana koşarlar hemen, bir gemi demir alır limandan hemen. O an mavi olur Marmara sonra mas mavi olur Marmara salına salına gelir şehitle döner mavi Marmara. Biliyor musun sevgilim dünyanın bu insanların hatırı için döndüğüne inanıyorum. Ve bende Tarık ağabeyim gibi bir gün bir çılgınlık yapıp hatır için ölmeyi düşünüyorum.
Batılı o adamın dediği gibi “ ilkellik kadar asaletli bir şey yoktur “ çünkü ilkel denilen o insanların sahiplendiği hiçbir şey yoktur ne bileyim işte tarlaları yoktur mesela çitlerle çevrili bahçeleri, arazileri, atölyeleri, fabrikaları yoktur sahiplenmezler hiçbir şeyi onlar toplayıcıdırlar bulduğunu yerler.
Ama bu modern zamanların insanları her şeyi sahiplenmişler tüm arsalar, tarlalar onlarındır devasa fabrikalar kurmuşlardır firavun gibi insanları köle gibi çalıştırmak isterler o insanların gururlarını namuslarını isterler başlarının eğik gezmesini isterler.
Onlar bilmiyorlarmı sevgilim mülk Allahın dır. Yok bilmiyorlar heralde bilseler böyle yapmazlardı. Hadi ver elini biz yine gidelim buralardan kalpleri taşlaşmış insanların olmadığı yere gidelim şehirleri, kentleri, fabrikaları her şeyleri onların olsun. Yalnızca bir dağa ihtiyacımız var bizim bir mağaraya bir hira sessizliğine ihtiyacımız var. Hem Efendimiz de ordadır belki Ebu Bekir de vardır ve sultanı resul korkmayın der biz hiçbir şeyden korkmayız "Sevğilim"...