Sevgilim Şiiri - Yakup Onat

Uzadı gecelerim seni düşlemekten,hiç bitsin istemedim kurduğum hülyalar.
Nazından varamadığım dilber, bu gönül seninle gayrı cenneti özler.
Uzattım ellerimi sana, gönül ufkumdan süzülerek geçtin bir peri gibi.
Tutsağın oldum,tuzağına düştüm.
Allar bastı beni,iflah olmam gayrı.
Melek misin,şeytan mısın,anlayamadım gitti.
Adamakıllı beni ağlattın.
Daha ne kadar günahlara dalacaksın ey nefsim.
Izdırabdan başka nedir ki şu dünya.
Meyledersin bir fani vücuda.
Sevgiliden medet umdun,savurdu seni hazan bahçelerine o kor dudaklarla.
Eğleşemezsin burada fazla.
Naçardır bu gönlüm naçar; cilvelim benden kaçar.
İnadıma mı yaparsın bunu,çatlatacak mısın,
Sabır taşımı.
El ele tutup gezersin aşığınla meşke dalıp.
Vaveylam boşuna mı ey Allah’ım?
Güz günlerinin yıpranmışlığı var üzerimde.
İsterik nöbetlerdeyim,yok halime ağlayanım.
Leyla yapmadı senin gibi Mecnun’a.
İnsanlığımı unuttum da bir seni unutamadım anla! ...
Mecalim yok sana varmaya; yüzüm tutmaz Allah’ıma sığınmaya.