Sevgilim Şiiri - İrfan Gişi

Eriyen karların yerinden çıkan çiğdemleri izledim de
Sarı sarıydılar, hüzün mü desem, ateş mi?
Karın yakınındakilerin boynu büküktü
Belli ki kar ağırlık yapmış
Kardan uzaktaki çiğdemler daha dik
Güneş değmiş, yağmur yağmış boynun kaldırmış
Güneş olup değmezsem
Yağmur olup yağmazsam boynun kaldırmak için
Güzel gözlerinle bana bakma sevgilim

Sonra yüksekçe bir taşa yaslandım da
Her dereden şırıldayan sulara baktım
Damlaya damlaya göl olur derler ya
Burda aka aka sel oluyor
Derenin biri gözlerini alıp geliyor bana
Bir diğeri saçlarını
Öbürü ellerini getirmiş bile
Sümbüllerle karışık kokunu alıyorum
Her dereden sel gibi akıyorsun yüreğime

Ardından kuşlar cıvıldıyor
Gülerek konuştuğunu anımsıyorum
Kuşların sesi seninkine karışırken
Kelebekler gibi etrafımdasın sanki
Hep gülüyorsun sevgilim hep gülüyor
Dalmışım gülüşüne öyle bir an ki
Gel sevgilim
Gül sevgilim
Seni çok sevdiğimi
Bil sevgilim

14 Nisan 2009
Hacıkodal/ GÖKSUN