Sevgililerin sıcak göğsünden sokakların ...

bir beyaz kağıt saflığında
yaşanmıyor artık kara sevdalar..
öpülüp koklanmıyor
……………….saklanmıyor
sevgililerin sıcak göğsünden
sokakların taş yüreğine
……………….mülteci şimdi

aşkın sarmaşıkları kırılgan
çevrelemiyor artık maşukları
hüznün yabanıl otları sarmada
mutluluğun
……...yeni filizlenen
henüz açmamış tomurcuklarını..
kuruyor
…gönlün ırmakları
…………………toprakları
sevda
…yetim kalıyor
……………..bünyesinde kuraklığın!

ümitlerimiz
kara bulutların gölgesinde
bir şimşek çakımıdır gülüşümüz;
özlemlerimiz
kasvet yüklü kış mevsiminin uzunluğunca çok
kanar içimizde nehirler
bir mendil nasıl kanarsa!
kanarız yinede
sahte bir gülüşe
dostum diyen yalan söze.

balon aşk’lar
harcımız değil ali
bizler ki
…sevdanın şövalyeleri
bu
..bukalemun duygulular
aşık atamaz yüreğimizle fakat
yine de
körler diyarında şaşı padişahtır!

hazan mevsiminde kalmamalı
dalda ki yapraklar
………………yerde ki yapraklara gazel okumamalı
hüzn-ü elem makamından
bil ki!
…hayat
……kelebeğin ömründen kısa,
bir mum erimidir zaman
olabildiğince yoğun
…………………….ve hızlı yaşamalı
acının da
……sevincinde en çıldırtanını

çün mai
mai değildir artık kanki
siyahtır!
dağıt saçlarını ruzigara
gömleğinin düğmelerini koparırcasına aç bağrını
bile
körelen yanlarını
………………yeni yıkımlara

kerem’in narı
zin’nin acıları yalan
bana inan
bulur her aşık bir çöl
her seven
…….sevdasının mecnunudur

şair varlığımıza yanmak düştüyse
biz kora düştüysek
…………………yanarız ali
her yangın sonrası
…………külümüzden var olmadık mı?

belki
yeşili onda sevdin
yüreğine
………sevginin fidanlarını o ekti belki
ama
içinde ki ormana saç baş yolduran da o şimdi
bırak
yaz
bahar da
ayazı
yaşamayı
bu kaçıncı mavin siyaha döndü..

yağan her dolunun boşluğundayız
oysa
pekmeze karıştırılan kar tadında sevdik
ve hep
tipiye tutuldu yürek kıpırtılarımız
buz dağına çarptı
…………..umuda yelken açan gemilerimiz
biz ki
rüzgarın vokaliyle türküler söyleyen
tel örgüye
acıtana
kanatana
zalimin zulmüne
mazlumun ahına mısralar dizen
buğday başaklarıyız
bazen üşüşür üstümüze süneler
acının değirmeninde öğütülürüz bazen
biz
kalabalıklarda yalnız
yalnızlık deryasında kala(n) balık
isyana müebbet kürek mahkumu
……………………………………yürek mahkumu
ne mutlu ki
her şehirde gözü yaşlı bir kadın yerine
etimizden/yüreğimizden parçalar bıraktık

çetin DURAN
06.15.2005